3 grudnia 2020 r. mija 15. rocznica śmierci Zbigniewa Dobrowolskiego (1920-2005) nauczyciela, harcmistrza, bibliografa, bibliotekarza.
Studiował na Wydziale Filozoficzno-Społecznym Uniwersytetu Warszawskiego (1947-1952), uzyskując stopień magistra filozofii w zakresie pedagogiki. Jednocześnie pracował jako nauczyciel w kilku warszawskich szkołach podstawowych.
Od września 1954 do sierpnia 1961 r. pracował w Bibliotece Publicznej m.st. Warszawy jako kierownik czytelni bibliologicznej i bibliograf, a następnie w Ośrodku Instrukcyjno-Metodycznym Bibliotek dla Dorosłych. Uzyskał wówczas kwalifikacje zawodowe, kończąc roczny Kurs Korespondencyjny dla Pracowników Bibliotek Fachowych i kursy bibliograficzny oraz wyższego stopnia z zakresu UKD.
W latach 1961–1967 pracował w Bibliotece Głównej Naczelnej Organizacji Technicznej jako kierownik Wydziału Druków Zwartych i Bibliotek Terenowych NOT oraz zastępca kierownika Biblioteki Głównej. Pod jego opieką działało 28 bibliotek terenowych.
W latach 1967–1981 pracował w Centralnej Bibliotece Rolniczej (CBR) jako kustosz dyplomowany i kierownik Działu Druków Zwartych i Bibliografii. Od 1980 r. pełnił funkcję kierownika Pracowni Katalogów i Informacji. Zajmował się też koordynacją działalności bibliotek resortu rolnictwa. Był członkiem Państwowej Rady Bibliotecznej.
Od 1981 r. do przejścia na emeryturę w 1984 r. był dyrektorem Biblioteki Głównej Wyższej Szkoły Pedagogiki Specjalnej im. M. Grzegorzewskiej w Warszawie. Pod jego kierownictwem Biblioteka mimo bardzo trudnych warunków lokalowych dobrze prowadziła obsługę procesu dydaktyczno-naukowego.
W latach 1956-1974 dodatkowo pracował jako konsultant i wykładowca Stołecznego Punktu Konsultacyjnego Państwowego Ośrodka Kształcenia Korespondencyjnego Bibliotekarzy, a od 1957 r. jako jego kierownik. Pełnił też funkcję przewodniczącego Państwowej Komisji Egzaminacyjnej. Jest autorem wielu artykułów zamieszczanych w „Bibliotekarzu”, „Poradniku Bibliotekarza”, „Zeszytach Problemowych Przeglądu Technicznego” i w zainicjowanym przez siebie w 1965 r. „Informatorze Bibliotek NOT”.
Od 1955 r. działał w Stowarzyszeniu Bibliotekarzy Polskich. Pełnił wiele funkcji w Zarządzie Okręgu Stołecznego, m.in. sekretarza, skarbnika oraz przewodniczącego Sekcji Czytelnictwa Chorych i Niepełnosprawnych. Był długoletnim przewodniczącym Koła SBP przy CBR.
Aktywnie działał w ZHP, do którego wstąpił w 1927 r. W czasie okupacji brał udział w harcerskim ruchu oporu. Walczył w Powstaniu Warszawskim na Woli i na Starym Mieście, gdzie został ciężko ranny. W 1992 r. uzyskał stopień harcmistrza.
Był członkiem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, Związku Powstańców Warszawy, Stowarzyszenia Harcerstwa Polskiego – Hufce Polskie, członkiem Towarzystwa Przyjaciół Warszawy.
J.J.
Zob. też:
Jagielska Janina: Zbigniew Dobrowolski (1929-2005) – pracownik kilku warszawskich bibliotek specjalnych. W: Bibliotekarze bibliotek specjalnych. Warszawa: SBP, 2007, s. 99-106. (Bibliotekarze Polscy we Wspomnieniach Współczesnych ; t. 10)
Jagielska Janina: Dobrowolski Zbigniew. W: Słownik pracowników książki polskiej. Suplement III. Warszawa: SBP, 2010, s. 63-64