Zakończenie aktywności zawodowej w związku z przejściem na emeryturę w większości przypadków wiąże się z nabyciem przez pracownika prawa do odprawy. Takie świadczenie przewidują zarówno Kodeks pracy, jak i regulacje odrębne, dotyczące wyodrębnionych grup pracowników. Na ogół odprawa wypłacana jest na warunkach kodeksowych, w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia pracownika.
Ogólne przepisy prawa pracy zawarte m.in. w Kodeksie pracy wprowadzają powszechne prawo do odprawy emerytalno-rentowej, na zasadach określonych w art. 921 K.p. Na mocy tego przepisu pracownikowi spełniającemu warunki uprawniające do renty z tytułu niezdolności do pracy lub do emerytury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na jedno z tych świadczeń, przysługuje odprawa. Przesłankami przyznania odprawy jest rozwiązanie stosunku pracy i wystąpienie związku między tym faktem a przejściem na emeryturę (rentę).
Regulacje Kodeksu pracy nie wskazują, w jaki sposób należy rozumieć pojęcie związku między rozwiązaniem stosunku pracy a przejściem na emeryturę lub rentę. Na podstawie wykształconego w tym zakresie orzecznictwa można jednak przyjąć, że związek ten może mieć charakter m.in.:
Źródło: winienczyma.bn.org.pl