Barbara Rybałtowska „Przypadek sprawił”

Nowa powieść autorki bestsellerowej sagi „Bez pożegnania” - rodzinna historia pełna tajemnic.

Życie zatacza krąg, a rodzinne historie kryją wiele tajemnic. Dramatyczne zdarzenia skłaniają Ewę, emerytowaną architekt, żonę sławnego reżysera, do wspomnień na temat dramatu z jej młodości - tajemniczej śmierci starszej siostry, Joanny. Ewa rozpoczyna wędrówkę jej śladami.

Postaci sprzed lat i niektóre wątki ich życia widziane w nowym świetle okazują się mieć zaskakujące znaczenie w rozwiązaniu tajemnicy. Poznajemy warszawski światek artystyczny sprzed 1970 roku, historię rodziny z czasów drugiej wojny światowej, wspomnienia o radosnym wypadzie obu sióstr z PRL do krajów na południe Europy, przyglądamy się przemianom ustrojowym w Polsce.

Czy w scenerii pięknych jezior mazurskich, zagadka sprzed lat znajdzie w końcu rozwiązanie…

Spotkania autorskie:

Serdecznie zapraszamy do współpracy przy organizowaniu spotkań autorskich Barbary Rybałtowskiej zainteresowane biblioteki i Kluby Czytelnika.

Kontakt: tel. (22) 625 30 70; 605 789 707; 600 44 76 76; wydawnictwo@axismundi.pl

Barbara Rybałtowska - pisarka, piosenkarka, autorka tekstów piosenek, aktorka, malarka

https://www.facebook.com/pages/Barbara-Rybałtowska/218494441498807
http://www.axismundi.pl/9,2,Barbara-Rybaltowska

Powieści

Saga: Napisana ujmującym, ciepłym językiem saga rodzinna, opowiadająca historię matki i córki wobec burzliwych dziejów Polski XX wieku. Uwikłane w historię tworzą wbrew okrucieństwom losu ciepłą i kochającą rodzinę. Pomimo tragicznych zdarzeń, które są ich udziałem patrzą na świat z radością życia, ciepłą życzliwością i humorem. Od pierwszych stron książki wciągają w swój świat.

1. „Bez Pożegnania” – podczas II Wojny Światowej bohaterki wywiezione zostają z Kresów wschodnich na Syberię. Czas wielkiej próby udaje im się przetrwać dzięki niezwykłemu hartowi ducha matki
2. „Szkoła pod Baobabem” – bohaterki przedostają się wraz z Armią Andersa do Afryki. Książka pisana z perspektywy córki Kasi w fantastyczny sposób opowiada o codziennym życiu Polaków w Ugandzie, fascynującej Afryce i tęsknocie za ojczyzną
3. „Koło Graniaste” – wymarzony powrót do powojennej Polski i brutalne spotkanie z komunistyczna rzeczywistością. Jednak dzięki sile emocji, wbrew wszystkiemu życie toczy się dalej...
4. „Mea Culpa” - Polska przełomu lat 50. i 60., pierwsze lata PRL-u wraz z jego absurdami, ingerencja świata polityki w życie zwykłych ludzi, dramatyczne zdarzenia w życiu osobistym i podróże głównej bohaterki z zespołem Mazowsze; dramatyczne zdarzenia w jej życiu osobistym...
5. „Czas darowany nam” – „Czas darowany nam”

„Życie, jakie by nie było, zawsze jest silniejsze od śmierci” – powiedziała niedawno Zofia do córki. I to zdanie okazało się myślą przewodnią ich dalszych losów. Kasia doświadcza tego powoli lecząc się z traumy. Praca, nowe podróże i wypadki tworzą nowe przypadki, nowe spotkania i uśmiechy losu. W przaśnej peerelowskiej rzeczywistości, w trosce przyszłość rodziny, Zofia coraz bardziej musi liczyć tylko na siebie. Niespokojny, pełen trudnych momentów dla Polski rok 1968, w sferze osobistej daje się bohaterkom we znaki. Kiedy mija, okazuje się, że warto było go przeżyć, żeby docenić to, co życie może jeszcze podarować i co w nim najważniejsze. W lata siedemdziesiąte Kasia wchodzi z nadzieją, ale Jak to się skończy dowiemy się z tomu następnego, pod takim właśnie tytułem.

„Kuszenie Losu” – współczesna powieść obyczajowa, w której obok miłości jest też tytułowe „kuszenie” karierą, sławą, uznaniem. Wspaniała lektura, świetne dialogi, żywa akcja.

„Romanse w Paryżu” – W artystycznym świecie paryskich kabaretów rozkwita wspaniałe uczucie między artystką z Polski a francuskim gwiazdorem. Wielkie emocje i żywa akcja nie pozwala oderwać się od stronic książki aż do samego końca.

„Magia przeznaczenia” – rewolucja rosyjska, przedwojenna Francja, współczesna Polska i Paryż ostatnich dziesięcioleci – w takiej scenerii toczy się historia pewnej rodziny, niezwykłych kobiet, które stają przez wyzwaniami losu. Rodzinna historia, która zatacza krąg, a wszystkim kieruje najbardziej nieprzewidywalny reżyser – przeznaczenie.

Biografie:

• „Barbara Brylska w najtrudniejszej roli”
• „Barbara Wrzesińska przed sądem”
• „Iga Cembrzyńska i Andrzej Kondratiuk – sama i w duecie”
• „Stefan Rachoń”

Piosenki: Dziesiątki tekstów piosenek, największy przebój: „Nie warto było” z repertuaru Haliny Kunickiej

Sztuki Teatralne

• "Próba u Poli Negri"– monodram z piosenkami Poli Negri
• "Fantazyja Rybałtowska" – sztuka nawiązująca do staropolskiej tradycji Rybałtów

Sama mówi o sobie:

„Przed laty w środowisku chałturników mojej pra-epoki krążyła o mnie taka dykteryjka:” Śpiewa, tańczy, recytuje, pisze teksty i stepuje”.

Wszystko prawda, tyle, że wedle kanonów wąskiej specjalizacji powinnam była się tego wstydzić…A ja bezwstydnica chwytałam się za to wszystko i wiele jeszcze innych rzeczy, bo lubię płodozmiany, co mnie nieuchronnie prowadzi do zguby.

To fakt, ze nieumiejętność poświęcenia się jednej tylko jedynej pasji jest moim największym wrogiem. Gdybym jednak była bardziej konsekwentna nie miewałabym tylu szalonych i nieprawdopodobnych przypadków jakie były moim udziałem. Urodziłam się wczasach, jakich najstarsi ludzie nie pamiętają.

Dzieciństwo to czas wojny, zsyłki i nieustającej tułaczki. Wszakoż udało mi się i to o wiele wcześniej niż to się normalnym ludziom zdarza zaliczyć szkołę podstawową, liceum ogólnokształcące i w dwudziestej wiośnie życia obronić pracę magisterską na wydziale filologii rosyjskiej. 

Zastanawiałam się, co by postudiować jeszcze, ale odwiedziła mnie nagle koleżanka z liceum, która chciała zgłosić się na eliminacje do Zespołu Pieśni i Tańca „MAZOWSZE”. Żeby jej dodać kurażu też wzięłam w nich udział. Przyjęto mnie, a ją nie. Ironia losu…

W czasach żelaznej kurtyny objechałam z Mazowszem pól świata, prześpiewałam i przetańczyłam z nimi siedem lat. A potem: Estrada, śpiewanie pisanie tekstów dla siebie i innych. Scenariusze. Dziennikarstwo. Przekłady , książki , biografie i powieści. Teatr i estrada.

Były podróże artystyczne. Z paryskiego kabaretu Rasputin porwać mnie usiłował sam następca tronu (dziś władca) Arabii Saudyjskiej. Udaremniłam, głupia… Mogłam mieć własne szyby naftowe, a tak, co… jestem prostą pisarką.

Od dwóch lat gram też główną rolę we własnej sztuce „Próba u Poli Negri” zbierając dobre recenzje - sam Jerzy Antczak pochwalił!

Na tym kończę z właściwą sobie skromnością. Oczywiście mam więcej do powiedzenia o sobie, w końcu nie od wczoraj żyję.

Artykuł sponsorowany