Dyrektywa dotyczy użytku dzieł znajdujących się w publicznych bibliotekach, instytucjach oświatowych i muzeach. Nie jest jasne, czy dotyczy podmiotów komercyjnych. Dla celów niekomercyjnych Dyrektywa dopuszcza obowiązkowy wyjątek dla reprodukcji i udostępniania online. Jeśli użytek czyniony przez w/w instytucje ma charakter komercyjny, musi być przyznane wynagrodzenie dla posiadaczy praw autorskich. Wydawcy dyskutowali pytania, czy Dyrektywa winna obejmować również dzieła niedostępne w handlu (out of commerce), a także rozszerzone licencje zbiorowe? Co z dziełami, których autorzy się odnajdą? Co z „sumiennym poszukiwaniem” autorów – jeśli nie jest skuteczne, to czy dzieło można uznać za osierocone? Czy procedura Dyrektywy nie prowadzi do „zabójstwa rodziców”, by jak najwięcej dzieł można było uznać za osierocone? Czy wydawcy winni być objęci Dyrektywą? Jak zdefiniować kryteria poszukiwania w praktyce? Kto ma prowadzić poszukiwania? Co z tłumaczeniami – czy nie należy ich włączyć do Dyrektywy?
Podczas Walnego Zgromadzenia FEP powołano zespół, który ma opracować stanowisko wydawców europejskich wobec Dyrektywy i przedstawić je Komisji Europejskiej.
Dyskutowano także projekt stanowiska wobec Memorandum of Understanding dotyczącego dzieł out of commerce. Istnieje zgoda co do następujących punktów:
Źródło: Portal Księgarski