35 rocznica śmierci Bogusława Krassowskiego

30 stycznia mija 35. rocznica śmierci dr. Bogusława Krassowskiego (1934-1987), historyka, historyka kartografii, bibliotekarza, organizatora bibliotekarstwa kartograficznego, popularyzatora dziejów polskiej kartografii.

Właściwie nazywał się Bogusław Szczypior, ale po zawarciu małżeństwa z Ireną Krassowską przyjął nazwisko żony. Urodził się w Warszawie, w dzieciństwie chorował na gruźlicę i za radą lekarzy rodzina przeniosła się poza miasto do Komorowa, gdzie ukończył szkołę podstawową, następnie rozpoczął w naukę w Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie. W 1950 r. z powodu częstych nieusprawiedliwionych nieobecności został relegowany ze szkoły, podobnie było później w innych szkołach. Po odbyciu służby wojskowej zaocznie uzupełnił program szkoły średniej i zdał maturę. W latach 1960-1973 r. pracował w Centralnej Wojskowej Składnicy Map przy Służbie Topograficznej Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. W tym czasie podjął studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie uzyskał dyplom magistra i obronił doktorat. Od 1973 r. aż do śmierci pracował w Bibliotece Narodowej jako kierownik Zakładu Zbiorów Kartograficznych.

Współpracując z różnymi instytucjami krajowymi i ośrodkami polonijnymi, znacznie wzbogacił zbiory kartograficzne BN, dążył do zgromadzenia kompletu poloników kartograficznych. Pracował nad udoskonaleniem metod katalogowania materiałów, zaproponował nowy typ karty katalogowej. W 1977 r. zorganizował „Pierwszą Ogólnopolską Konferencję Bibliotekarzy Kartografów”, na której postulował utworzenie narodowego zbioru i centralnego katalogu poloników kartograficznych. Był pomysłodawcą, redaktorem, a także współautorem dwóch pierwszych tomów publikacji Mapy topograficzne ziem polskich 1871-1945.  Inicjator i redaktor naukowy dwóch serii wydawniczych. Założeniem pierwszej – „Zabytki Polskiej Kartografii” – było wydawanie reprintów najcenniejszych map ziem polskich waz z ich opracowaniem monograficznym (był autorem zeszytu pierwszego Topograficzna karta Królestwa Polskiego i współautorem dwóch innych, w których przedstawiono plany Warszawy z lat 1665-1831). Druga seria to „Studia i Materiały z Historii Polskiej Kartografii”, w której ukazały się dwie publikacje jego autorstwa „Schronisko”. Służba Geograficzna Armii Krajowej i Polska na mapach wydawców norymberskich i augsburskich z XVIII wieku. Autor wielu publikacji w czasopismach fachowych i wydawnictwach zbiorowych. Organizował w Zakładzie seminaria bibliotekarzy kartografów. Prowadził także szeroką działalność szkoleniową i popularyzatorską, wygłaszając odczyty, organizując wystawy, którym często towarzyszyły katalogi jego autorstwa. Pod jego kierunkiem Zakład przekształcił się w placówkę naukowo-badawczą i wydawniczą.

Był członkiem m.in. Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich, przewodniczącym Sekcji Bibliotek Kartograficznych SBP, Komitetu Koordynacyjnego ds. Historii Kartografii przy Instytucie Historii Nauki i Techniki PAN, Komisji ds. Muzeum i Wystaw Stowarzyszenia Geodetów Polskich.

Odznaczony został m.in. Złotym Krzyżem Zasługi oraz złotą odznaką „Za zasługi w dziedzinie geodezji i kartografii”.

Zmarł 30 stycznia 1987 r. Pochowany jest w Warszawie na cmentarzu komunalnym Północnym (kwatera W-XI-7, rząd 5, grób 3).

E.B.

Zob. też:
Kublin Lucyna: Krassowski Bogusław. W: Słownik pracowników książki polskiej. Suplement II. Warszawa: Wyd. SBP 2000, s. 86
Schnayder Edward: Bogusław Krassowski. Wspomnienia. „Z Dziejów Kartografii”. T. 5. 1991, s. 1-13
Szaniawska Lucyna: Bogusław Krassowski – historyk, kierownik Zakładu Zbiorów Kartograficznych, organizator bibliotekarstwa kartograficznego. W: Kustosze zbiorów specjalnych. Warszawa: Wyd. SBP 2004, s. 144-159 (Bibliotekarze Polscy we Wspomnieniach Współczesnych; t. 8)