21 lutego obchodzimy Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego, coroczne święto ustanowione przez UNESCO w 1999 r.
Jego data upamiętnia wydarzenia w Bangladeszu, gdzie 21 lutego 1952 roku pięciu studentów uniwersytetu w Dhace zginęło podczas demonstracji, w której domagano się nadania językowi bengalskiemu statusu języka urzędowego.
Według UNESCO, niemal połowa z 6000 języków świata jest zagrożona zanikiem w ciągu 2-3 pokoleń. Od 1950 r. zanikło 250 języków.
Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego ma w założeniu dopomóc w ochronie różnorodności językowej jako dziedzictwa kulturowego. Języki chronimy po to, by nie zagubić tożsamości kulturowej.
***
Język polski, polszczyzna – należy do grupy języków zachodniosłowiańskich, do której należą również czeski, słowacki, kaszubski, dolnołużycki, górnołużycki i wymarły połabski, stanowiącej część rodziny języków indoeuropejskich.
Ocenia się, że język polski jest językiem ojczystym około 44 milionów ludzi na świecie. W literaturze naukowej można spotkać szacunki od 39 do 48 milionów, mieszkańców Polski oraz tzw. Polonii, czyli Polaków zamieszkałych za granicą.
Za najstarsze w języku polskim uchodzą dwa zdania:
Day, ut ia pobrusa, a ti poziwai zapisane w 1270 na karcie 24 tzw. Księgi henrykowskiej oraz Byegaycze, byegaycze! (...) Gorze szą nam stalo! zapisane w latach 1455-80 w Rocznikach, czyli kronikach sławnego Królestwa Polskiego spisanych przez Jana Długosza.
W dużym przybliżeniu przeciętny Polak używa w wypowiedziach (znajomość czynna) nie więcej niż kilkanaście tysięcy słów, rozumie, ale nie używa (znajomość bierna) – ok. 30 tysięcy słów. Wyjątkami są osoby, które mogą biernie znać nawet 100 tysięcy słów. Jednak badania filologów z Uniwersytetu w Białymstoku wykazują, że wystarczy znajomość 1200 najczęściej używanych słów w języku polskim, by móc zacząć się nim posługiwać.
Źródło: Wikipedia
Informacje o Międzynarodowym Dniu Języka Ojczystego na stronie UNESCO