Najbardziej znaną podstawą dyscyplinarnego zwolnienia pracownika jest ciężkie naruszenie przez niego podstawowych obowiązków pracowniczych. To z tego powodu dokonywana jest zdecydowana większość dyscyplinarek. Znacznie rzadziej przyczyną dyscyplinarnego rozwiązania umowy jest popełnienie przestępstwa przez pracownika czy utrata przez niego uprawnień koniecznych do wykonywania pracy. W tym ostatnim przypadku zakres osób, którym można wręczyć dyscyplinarkę, jest ograniczony.
Jednym z trybów rozwiązania stosunku pracy jest rozwiązanie umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia z winy pracownika. To tzw. dyscyplinarka, stanowiąca radykalnie niekorzystny dla pracownika sposób ustania zatrudnienia. Z tego względu prawo pracy ogranicza możliwość jej zastosowania do trzech przypadków. Zgodnie z art. 52 K.p. „karne” zwolnienie pracownika jest dopuszczalne w razie:
Ostatnia przesłanka dyscyplinarki – zawiniona przez pracownika utrata uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku wymieniona jest w art. 52 § 1 pkt 3 K.p.
Źródło: winienczyma.bn.org.pl