Zakłady pracy dokonujące wypłat oraz stawiające do dyspozycji pracowników należności ze stosunku pracy, zobowiązane są do poboru od wartości tych świadczeń zaliczek na podatek dochodowy. Jednym z elementów mających wpływ na dochód pracownika, a co za tym idzie również na wysokość zaliczki, są uwzględnione przy jej obliczaniu tzw. pracownicze koszty uzyskania przychodu.
Koszty uzyskania przychodów, które pracodawca jako płatnik może zastosować na etapie ustalania zaliczki na podatek, są ustalone w sposób zryczałtowany. Ich wysokość została określona w art. 22 ust. 2 pkt 1 oraz pkt 3 ustawy o pdof. Z uregulowań tych wynika, że mogą one być stosowane w wysokości podstawowej lub podwyższonej. Na etapie ustalania zaliczek pracodawca nie ma natomiast możliwości uwzględnienia jako kosztów wydatków faktycznie poniesionych przez pracownika.
Koszty pracownicze w podstawowej wysokości przysługują pracownikowi z mocy prawa z tytułu uzyskania przychodu ze stosunku pracy. W efekcie wypłata lub postawienie do dyspozycji wynagrodzeń pracowniczych zobowiązuje płatnika do ich zastosowania.
Źródło: winienczyma.bn.org.pl