Przez stulecia biblioteki stanowiły główną, jeśli nie najważniejszą infrastrukturę badawczą instytucji akademickich i choć wraz z rozwojem technologicznym i ewolucją form komunikacji naukowej i systemów edukacji ich funkcje uległy znaczącym zmianom, nadal odgrywają one kluczową rolę w zapewnianiu trwałego dostępu do dokumentacji badań naukowych obecnym i przyszłym pokoleniom. W artykule omówiono główne szanse i wyzwania dla tych instytucji, w kontekście cyfrowych badań i elektronicznej infrastruktury jako warunków rozwoju e-nauki, przedstawiono również przykłady możliwych działań mogących wspierać środowisko naukowe i upowszechnianie wiedzy, koncentrując się na znaczeniu współpracy na szczeblu lokalnym, międzynarodowym (zwłaszcza w odniesieniu do Europy) i w skali globalnej.
Odpowiedzią bibliotek na potrzebę szybkiego, łatwego i taniego dostępu do wyników badań naukowych było tworzenie cyfrowych repozytoriów, które są powszechnie uznawane jako źródło wysokiej jakości cyfrowych treści. Duża liczba artykułów naukowych publikowanych w czasopismach akademickich (od 10 do 90% w zależności od dyscypliny) nie jest jednak cytowana, środowisko biblioteczne powinno więc zdaniem autorów położyć większy nacisk na lepsze wyeksponowanie i promowanie materiałów przechowywanych w tych archiwach, i wspieranie bardziej efektywnego i transparentnego naukowego ekosystemu w cyfrowej erze, m.in. dzięki rozwojowi standardów interoperacyjności, Linked Data, wzbogacaniu metadanych i konwergencji ich modeli oraz pełnej integracji formalnych publikacji (książki, artykuły) z innymi typami treści. Istotne jest również wspieranie rozwoju elementów infrastruktury informacyjnej, takich jak narzędzia wizualizacji, standardy semantyczne czy serwisy ochrony cyfrowej, które pomogą zachować najważniejsze cechy archiwizowanych w repozytoriach materiałów: ich integralność, użyteczność oraz możliwość interpretacji i wyszukiwania.
Źródło: BABIN 2.0