XXI wiek to dla bibliotek okres wielu wyzwań, którym usiłują sprostać definiując na nowo swoje miejsce w społecznej tkance oraz sposób świadczenia usług. W historycznej perspektywie, zmiany zakresu działań i funkcji tych instytucji oraz rekonstrukcja zajmowanej przez nie wirtualnej i fizycznej przestrzeni to wg autorek podróż w czasie, która nie ma charakteru liniowego. Wykorzystując jako studium przypadku historię rozwoju bibliotek publicznych w Australii, argumentują one, że obecne spojrzenie na rolę tych miejsc jako lokalnych centrów kulturalno-oświatowo-informacyjnych nie jest nowe, lecz stanowi nieświadomy powrót do punktu wyjścia, czyli idei przyświecających twórcom wczesnych australijskich bibliotek zakładanych w szkołach, instytutach naukowych oraz siedzibach różnych stowarzyszeń i organizacji. Analizują również krytycznie współczesne debaty dotyczące pozycji bibliotek w społeczeństwie transformacji i w nowych warunkach technologicznych.
W artykule omówiono etapy ewolucji australijskiego bibliotekarstwa od początku XIX w. do chwili obecnej, wskazując, na konkretnych przykładach, ze wiele wypracowanych w tym stuleciu i traktowanych jako innowacyjne rozwiązań, takich jak wprowadzanie niestandardowych systemów klasyfikacyjnych, personalizacja usług, włączanie do oferty bibliotecznej programów rekreacyjnych i edukacyjnych, udostępnianie przestrzeni do nauki, wypoczynku i pracy twórczej, czy też integracja różnego typu usług dla ludności, ma dużo wspólnego z tym, jak poprzednie generacje reagowały na rewolucje technologiczne i zmiany społecznych oczekiwań oraz bieżącą sytuację polityczno-ekonomiczną.
Źródło: BABIN 2.0