Niewykorzystanie urlopu wypoczynkowego w trakcie zatrudnienia rodzi po stronie pracodawcy dodatkowe koszty. Aktualizują się one z momentem ustania zatrudnienia pracownika, którego urlop nie został wykorzystany w naturze. Pieniężnym odpowiednikiem uprawnień urlopowych jest ekwiwalent za urlop. Wygaśnięcie lub rozwiązanie stosunku pracy często łączy się z jego wypłaceniem, jednak w niektórych sytuacjach pracodawca może tego uniknąć.
Pracownicy kończący zatrudnienie w wielu przypadkach posiadają niewykorzystany urlop wypoczynkowy. Przepisy Kodeksu pracy nakładają wówczas na pracodawcę obowiązek wypłacenia ekwiwalentu za ten urlop. Generalnie obowiązek rozliczenia się z pracownikiem z niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego powstaje w dniu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy (art. 171 § 1 K.p.). W tym dniu prawo do niewykorzystanego urlopu przekształca się w prawo do ekwiwalentu za urlop.
Świadczenie to, co do zasady, powinno być wypłacone w momencie rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy. Jedynym wyjątkiem od tego wymogu jest sytuacja, w której strony nawiązały nowy stosunek pracy na podstawie kolejnej, bezpośrednio następującej umowy o pracę i postanowiły, że w jej trakcie zaległy urlop zostanie wykorzystany w naturze (art. 171 § 3 K.p.).
Źródło: winienczyma.bn.org.pl