Pracownikom, którzy do dnia rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy nie wykorzystali należnego im urlopu, przysługuje ekwiwalent pieniężny. Metodyka jego obliczania nakazuje stosowanie do tego celu współczynnika urlopowego.
Wartość tego współczynnika ustalana jest corocznie i ma zastosowanie przy wypłacie ekwiwalentu, do którego prawo pracownik nabył w ciągu danego roku kalendarzowego.
Prawo do ekwiwalentu pieniężnego za urlop wynika z art. 171 K.p. Do ustalenia jego wysokości służy współczynnik urlopowy. Zastosowanie współczynnika urlopowego przy obliczaniu ekwiwalentu za urlop uregulowano w rozporządzeniu w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego…
W myśl § 18 powołanego rozporządzenia ekwiwalent za urlop oblicza się:
Stosowany w podanym przepisie współczynnik urlopowy określa przeciętną liczbę dni w miesiącu przypadającą do przepracowania w roku, w którym obowiązuje. Służy on do obliczenia ekwiwalentu za 1 dzień urlopu. Ustala się go odrębnie w każdym roku kalendarzowym i stosuje przy obliczaniu ekwiwalentu, do którego pracownik nabył prawo w ciągu tego roku kalendarzowego.
Źródło: winienczyma.bn.org.pl