Historia SBP

Jesteśmy jedną z najbardziej doświadczonych organizacji w obszarze kultury. Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich wywodzi się z powstałej w 1915 r. w Warszawie Komisji Historii Książnic i Wiedzy Bibliotecznej.

W 1917 r. członkowie Komisji powołali Związek Bibliotekarzy Polskich, pierwszą organizację skupiającą bibliotekarzy w kraju odzyskującym niepodległość po 120 latach zaborów. Datę tę – rok 1917 uznaje się za początek funkcjonowania naszego Stowarzyszenia. Związek w latach 1918-1939 prowadził prace w zakresie upowszechniania czytelnictwa oraz tworzenia placówek bibliotecznych. Dbał o profesjonalną rangę zawodu bibliotekarza.

Wybuch II wojny światowej w 1939 r. i okupacja ziem polskich spowodowały, iż Związek Bibliotekarzy Polskich działał do 1944 r. jako organizacja tajna, ochraniając zbiory biblioteczne przed zniszczeniem bądź ich rozgrabieniem. Po wojnie, w 1946 r. organizacja odrodziła się pod nazwą Związek Bibliotekarzy i Archiwistów Polskich, by w 1953 r. przyjąć kształt Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich. Mimo zmiany nazewnictwa, organizacja nasza była i jest kontynuacją humanistycznych idei, służy niezmiennie książce i czytelnictwu.

Idee te wspieraliśmy – i czynimy to nadal – na arenie międzynarodowej. Związek Bibliotekarzy Polskich – nasz poprzednik – zgłaszając akces tworzonej w 1927 r. w Edynburgu Międzynarodowej Federacji Stowarzyszeń Bibliotekarskich – uzyskał miano członka założyciela IFLA. Zostaliśmy członkami również innych międzynarodowych organizacji bibliotekarskich, takich jak: LIBER, EBLIDA.