W staropolskiej terminologii nazwa „kolęda” występowała rzadko; częstymi określeniami gatunkowymi były: „kantyczka”, „kantyka”, „symfonia”, „rotuła” lub „pieśń”.
Pojęcie „kolęda” ustabilizowało się w funkcji nazwy gatunkowej dopiero pod koniec XVIII wieku a jej historia jest długa i przebogata. Wspomnieć warto, że w okresie baroku wytworzył się typowo polski i najbardziej oryginalny rodzaj tego rodzaju pieśni – pastorałka.
W XIX wieku pod wpływem bieżącej sytuacji politycznej powstaje typ kolędy patriotycznej w tym czasie również pojawia się kolęda robotnicza. Z początkiem XX wieku tworzone były kolędy legionowe i żołnierskie.
Na wystawie będzie można zapoznać się m.in. z bogatą historią kolędy oraz na nowo odkryć pieśni już dawno zapomniane.
Najstarsze prezentowane zbiory pochodzą z kolekcji Romana Sękowskiego, która jest dostępna w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Opolu.
Z nowszych publikacji zobaczyć będzie można wydane w 1985 roku Pastorałki Tytusa Czyżewskiego, które powstały w 1925 roku i są przykładem stylizacji ludowej opartej na tradycji Bożego Narodzenia. Autor przetworzył motywy podgórskiego folkloru, używając słownictwa gwarowego, kołysankowych zaśpiewów i nawoływań pasterskich. Dodatkowym atutem książki są drzeworyty Tadeusza Makowskiego.
Na ekspozycji zaprezentowane zostaną m.in. święte obrazki:
oraz modlitewniki, śpiewniki z kolędami i pastorałkami:
Ekspozycja do 2 stycznia 2012 r.
Nadesłała: M. Żłobicka