Rozprawa dotyczyła pytania prawnego Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 24 lutego 2009 roku. Chodziło o rozstrzygnięcie wątpliwości co do zgodności z Konstytucją przepisów art. 20 ust. 1 pkt 2, ust. 2, ust. 4 i ust. 5 oraz art. 105 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Kultury z dnia 2 czerwca 2003 r. w sprawie określenia kategorii urządzeń i nośników służących do utrwalania utworów oraz opłat od tych urządzeń i nośników z tytułu ich sprzedaży przez producentów i importerów.
W ocenie Trybunału, uregulowane w art. 105 ust. 2 roszczenie informacyjne, przysługujące organizacjom zbiorowego zarządzania ( m. in. wobec producentów i importerów urządzeń służących do kopiowania utworów i związanych z nimi czystych nośników) stanowi ingerencję w swobodę prowadzenia działalności gospodarczej przez tych przedsiębiorców. Ograniczenie to jest jednak dopuszczalne ze względu na ważny interes publiczny, jakim jest uzasadniona konieczność ochrony interesów majątkowych twórców, a ingerencja dokonywana jest z zachowaniem zasady proporcjonalności.
Na rozprawie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego reprezentowali Dominik Skoczek - Dyrektor Departamentu Własności Intelektualnej i Mediów oraz Jacek Barski z Wydziału Prawa Autorskiego tego Departamentu.
Źródło: MKiDN