W imieniu Towarzystwa Bibliofilów Polskich w Warszawie zapraszamy na imprezy organizowane z okazji 90-lecia organizacji.
29 września 2011 godzina 14.00, Dyrektor Biblioteki Narodowej Tomasz Makowski i Prezes Stowarzyszenia Księgarzy Polskich Waldemar Janaszkiewicz uprzejmie zapraszają do Salonu Księgarzy i Wydawców na spotkanie z okazji 90-lecia Towarzystwa Bibliofilów Polskich w Warszawie. Naszymi gośćmi będą prezes Towarzystwa prof. Edward Towpik oraz Mieczysław Bieleń i Roman Nowoszewski. Biblioteka Narodowa, Sala Darczyńców, al. Niepodległości 213.
1 października 2011 godzina 11.00, Prezes i Zarząd Towarzystwa Bibliofilów Polskich w Warszawie uprzejmie zapraszają na Uroczystą sesję jubileuszową. Program:
20 października 2011 godzina 11.00, Dyrekcja Biblioteki Publicznej m.st. Warszawy Biblioteki Głównej Województwa Mazowieckiego Prezes i Zarząd Towarzystwa Bibliofilów Polskich w Warszawie zapraszają do Biblioteki na XXI Sesję Varsavianistyczną "90 lat Towarzystwa Bibliofilów Polskich w Warszawie" i towarzyszącą jej wystawę „Rara et curiosa bibliofilów warszawskich”. Wystawa czynna do 31 października 2011.
Towarzystwo Bibliofilów Polskich w Warszawie zostało zarejestrowane 31 marca 1921 roku i było pierwszym na ziemiach polskich i pierwszym w historii Polski stowarzyszeniem, skupiającym osoby pragnące działać wspólnie dla dobra książki. W czasie wojny, podczas okupacji, wbrew wydanemu przez okupanta zakazowi, bibliofile skupieni w TBP, podobnie jak członkowie wielu innych organizacji i stowarzyszeń, nadal prowadzili działalność – zabronioną przez okupanta, nielegalną – organizując dla wąskiego kręgu wtajemniczonych nie tylko prelekcje, odczyty, spotkania, ale nawet i zamknięte, pota-jemne aukcje książek.
Po wojnie członkowie Towarzystwa wznowili legalną działalność, którą poświadcza kilka publikacji. Członkowie TBP podejmowali parokrotnie zabiegi o zarejestrowanie nowego statutu, „nawet bardzo odmienionego”, jednak nie uzyskali zgody, toteż w roku 1948 zarząd zdecydował o rozwiązaniu TBP. Nowe starania podjęto w roku 1956, a w marcu roku następnego został wybrany Komitet Organizacyjny, który pełnił funkcję zarządu Towarzystwa przez cały rok, aż do lutego 1958, kiedy to na Walnym Zebraniu wyłoniono Zarząd Główny pod prezesurą Mieczysława Brahmera.
Od roku 1969 Towarzystwo Przyjaciół Książki zaczęło się rozrastać o kolejne oddziały te-renowe, których w pewnym okresie było nawet kilkanaście. W wieloletniej działalności TPK były okresy lepsze i gorsze, lata tłuste i chude, jak zwykło się mawiać. Tak było przez długie lata, aż nastała nowa rzeczywistość, która wymogła również zmiany w świecie książki. Nastał rok 2002 i wtedy to na ogólnopolskim zjeździe delegatów wspólną decyzją rozwiązano Towa-rzystwo Przyjaciół Książki.
W dziejach bibliofilstwa zaczął się nowy rozdział. Dotychczasowe oddziały terenowe albo przestały istnieć, albo też przeobraziły się w samodzielne stowarzyszenia, a więc postąpiły tak, jak stołeczni bibliofile, którzy pierwsi wyszli z dotychczasowych struktur, przemianowując swój Oddział Warszawski TPK na Towarzystwo Bibliofilów Polskich w Warszawie – powróciliśmy do dawnej, historycznej nazwy.
Po zarejestrowaniu Towarzystwa przez sąd w dniu 17 maja 2004 roku, w kilka miesięcy później odbyło się pierwsze Walne Zebranie. Wybrano Zarząd Towarzystwa w składzie: pre-zes prof. Edward Towpik, wiceprezesi Mieczysław Bieleń i Roman Nowoszewski, sekretarz Jerzy Kozłowski oraz skarbnik Barbara Rogalska.
Jesteśmy i działamy. Wydajemy własne druki, organizujemy wystawy, wygłaszamy od-czyty, gawędy, spotykamy się, także w gronie ogólnopolskim. Kontynuujemy tradycję po-przedników, przypominając zarówno ich samych, jak i ich dokonania. Świadomi wynikających stąd zobowiązań. Jesteśmy razem – bibliofile, ekslibrisiści, graficy, a także bibliotekarze, antykwariusze, studenci i ludzie wielu różnych zawodów czy specjalności, czasem jakże odle-głych – mogło by się tak wydawać – od spraw książki.
A gdyby ktoś odczuwał taką potrzebę, może wstąpić do naszego Towarzystwa, które nie jest stowarzyszeniem zamkniętym. Stawiamy tylko jeden warunek – wiadomy, oczywisty...
Wszak łączy nas miłość do książki.
Amor libri nos unit.