27 lipca 2022 r. mija 15 rocznica śmierci profesora Janusza Dunina-Horkawicza (1931-2007), bibliotekoznawcy, bibliotekarza, bibliofila, literaturoznawcy, dydaktyka, aktywnego członka towarzystw naukowych, działacza społecznego.
Urodził się w Wilnie. Maturę zdał w 1950 r. w Łodzi. Ze względu na tradycje rodzinne pragnął studiować medycynę. Nie dopuszczony do egzaminów wstępnych ze względów politycznych, studiował polonistykę ze specjalizacją bibliotekarską na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, którą ukończył w 1955 r. W latach 1950-1957 pracował w Łódzkim Oddziale Spółdzielni Wydawniczej „PAX”. Od września 1957 r. został zatrudniony w Bibliotece Uniwersyteckiej w Łodzi (BUŁ). Przeszedł wszystkie stopnie kariery zawodowej, od bibliotekarza do starszego kustosza dyplomowanego (1985). Kierował Sekcją Dubletów i Druków Zbędnych w Oddziale Gromadzenia i Uzupełniania Zbiorów, którego od 1972 r. był kierownikiem. W 1968 r. został doktorem nauk humanistycznych w zakresie bibliologii, a w 1983 r. doktorem habilitowanym. W latach 1984-1987 był dyrektorem BUŁ.
W październiku 1987 r. został docentem w Katedrze Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej UŁ, w 1990 r. profesorem nadzwyczajnym, a w 1998 r. profesorem zwyczajnym. Ceniony był jako znawca książek, ekslibrisów, specjalista zakupu antykwarycznego. Prowadził badania z zakresu teorii i praktyki wykorzystania pisma i przekazów ikonicznych w komunikacji społecznej. Wyniki badań prezentował na licznych konferencjach krajowych i międzynarodowych. Był autorem 20 książek i około 500 artykułów, rozpraw, recenzji z zakresu bibliotekoznawstwa i literaturoznawstwa. Jako nauczyciel akademicki prowadził zajęcia na studiach stacjonarnych, zaocznych i podyplomowych z zakresu księgarstwa, czytelnictwa, historii książki, bibliografii. Po przejściu na emeryturę w latach 2002-2007 wykładał edytorstwo w Wyższej Szkole Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi. Wypromował około 100 magistrów bibliotekoznawstwa, kilkunastu licencjatów i pięciu doktorów.
Działał w wielu towarzystwach naukowych i zawodowych oraz organizacjach społecznych, m.in. był członkiem Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich, Łódzkiego Towarzystwa Naukowego, członkiem założycielem i członkiem honorowym Łódzkiego Towarzystwa Przyjaciół Książki, Polskiego Towarzystwa Bibliologicznego, Towarzystwa Przyjaciół Wilna i Ziemi Wileńskiej. Działał aktywnie w Związku Nauczycielstwa Polskiego. Był współzałożycielem i członkiem Komisji Zakładowej NSZZ ”Solidarność” UŁ.
Otrzymał: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1990); Medal „Uniwersytet Łódzki w Służbie Społeczeństwa i Nauki”; odznaki: SBP, UŁ, ZNP.
Zmarł 27 lipca 2007 r. Został pochowany na Starym Cmentarzu przy ul. Ogrodowej w Łodzi.
E.D.
Zob. też: