20 rocznica śmierci Izabeli Nagórskiej

17 listopada 2021 r. mija 20. rocznica śmierci Izabeli Nagórskiej (1913-2001), bibliotekarki, działaczki społecznej, zasłużonej dla bibliotekarstwa publicznego Łodzi oraz Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich (SBP).

Urodziła się w  Łodzi. Tu rozpoczęła w 1920 r. naukę w szkole powszechnej, a kontynuowała w Państwowym Gimnazjum Żeńskim (przy ul. Pomorskiej). W 1931 r. uzyskała maturę i rozpoczęła studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego w zakresie historii. Ukończyła też roczne Studium na UW. W 1934 r. została skierowana na praktykę do Biblioteki Ordynacji Zamojskiej w Warszawie. Pracę zawodową rozpoczęła w październiku 1936 r. w V Miejskiej Wypożyczalni Książek dla Dzieci i Młodzieży w Łodzi (przy ul. Senatorskiej 36). W grudniu tegoż roku ukończyła trzymiesięczny kurs bibliotekarski. Od sierpnia 1937 r. została kierowniczką IV Miejskiej  Wypożyczalni Książek.  Współpracowała z dyr. Janem Augustyniakiem w organizacji sieci bibliotek publicznych w Łodzi. Tuż przed wybuchem wojny ukończyła kurs PCK ratownictwa sanitarnego. W czasie wojny  pracowała jako opiekunka społeczna w Ośrodku Zdrowia i Opieki Społecznej w Warszawie przy ul. Opaczewskiej. W 1943 r. wstąpiła do Armii Krajowej (pseudonim „Kalina”). Działała w rejonie Żoliborza w Służbie Kobiet „Pomoc Żołnierzom”. Po upadku Powstania Warszawskiego pracowała w transporcie chorych i starców w obozie przejściowym w Pruszkowie. W styczniu 1945 r. wróciła do Łodzi, gdzie pomagała Janowi Augustyniakowi w reaktywowaniu Miejskiej Biblioteki Publicznej. Od 1949 r. organizowała VII Rejonową Wypożyczalnię Książek dla Dorosłych przy ul. Rzgowskiej, którą kierowała do 1958 r. Następnie została przeniesiona do Działu Instrukcyjno-Metodycznego Miejskiej Biblioteki Publicznej, którym kierowała w latach 1960-1977.

Nagórska jest autorką kilkudziesięciu publikacji z zakresu bibliotekarstwa, pedagogiki bibliotecznej i czytelnictwa. Pisała biogramy zmarłych bibliotekarzy, artykuły wspomnieniowe i hasła encyklopedyczne. Prowadziła wykłady i szkolenia dla bibliotekarzy Biblioteki Głównej, sieci bibliotek publicznych woj. łódzkiego i studentów. Angażowała się w prace społeczne w mieście, w tym zwłaszcza w działalność Okręgu Łódzkiego SBP.   

Formalnie odeszła na emeryturę w 1977 r., ale nadal prowadziła aktywną działalność bibliotekarską i dydaktyczną, m.in. w latach 1976-1985 wykładała w filii Centrum Ustawicznego Kształcenia Bibliotekarzy przy WiMBP w Łodzi.
Odznaczona: Srebrnym Krzyżem Zasługi (1954), Złotym Krzyż Zasługi (1961), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1970), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1989). Otrzymała też wiele nagród, odznaczeń i medali  resortowych oraz miasta Łodzi. Jest też laureatką nagrody II st. im. Heleny Radlińskiej.

Zmarła 17 listopada 2001 r. Została pochowana na cmentarzu p.w. św. Józefa w Łodzi przy ul. Ogrodowej (kw. 22, gr. 5).

J.S.

Zob. też:
Pawlicka Elżbieta: Izabela Nagórska (1913-2001). W: Zasłużeni dla Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich. Warszawa : Wydaw. SBP, 2005, s. 66-79. (Bibliotekarze Polscy we Wspomnieniach Współczesnych ; t. 9)
Pawlicka Elżbieta: Nagórska Izabela. W: Słownik pracowników książki polskiej. Suplement III. Pod red. Hanny Tadeusiewicz. Warszawa : Wydaw. SBP, 2010, s. 201-203