30 rocznica śmierci Danuty Połeciowej

6 października 2021 r. mija 30. rocznica śmierci Danuty Połeciowej, z d. Januszajtis (1923-1991), bibliotekarki bibliotek dziecięcych.

Urodziła się w Warszawie, potem wraz z rodziną przeniosła się do Lublina, gdzie spędziła wojnę, działając w konspiracyjnym harcerstwie. W momencie wybuchu wojny, na wezwanie Komendy Chorągwi, zgłosiła się do kopania okopów, pracowała w centrali telefonicznej, a także w szpitalu, opiekując się rannymi żołnierzami. Od 1940 r. aż do końca wojny pracowała jako wychowawczyni w ochronkach dla dzieci lubelskich oraz wysiedlonych z Poznania i Pomorza. W ramach tajnego nauczania kontynuowała naukę w szkole, w 1945 r. ukończyła roczny kurs dla wychowawczyń przedszkolnych,  a w 1946 zdała maturę. W tym samym roku wyjechała do Łodzi i rozpoczęła naukę w Studium Bibliotekoznawczym Uniwersytetu Łódzkiego i przez 3 lata pracowała w Miejskiej Wypożyczalni Książek dla Dzieci.

W 1949 r. wyszła za mąż i przeniosła się do Warszawy, jesienią tego roku podjęła pracę w Bibliotece Publicznej m.st. Warszawy w Dziale Bibliotek Dziecięcych, studiując jednocześnie na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Wkrótce została kierowniczką Biblioteki dla Dzieci i Młodzieży nr XIII na Woli, później kierowała Biblioteką dla Dzieci na Żoliborzu. W bibliotece stosowała różne formy pracy z dziećmi, aby przyzwyczaić je do obcowania z książką, systematycznego czytania i korzystania m.in. ze słowników, encyklopedii, czasopism.  Dla uczniów szkół podstawowych organizowała lekcje biblioteczne, na których dzieci uczyły się korzystać z biblioteki, jej katalogów, zapoznawały się ze zbiorami. Metody i formy pracy z czytelnikiem dziecięcym opisywała w czasopismach  „Poradnik Bibliotekarza” i  „Wychowanie w Przedszkolu”. W latach 1953-1959 prowadziła zajęcia w Państwowym Ośrodku Kształcenia Bibliotekarzy w Jarocinie.

W 1959 r. z powodu ciężkiej choroby serca była zmuszona przejść na rentę, mimo to pozostała czynna zawodowo. Uczestniczyła w seminariach organizowanych przez Ministerstwo Kultury i Sztuki, które były poświęcone różnym aspektom literatury dziecięcej, czasopismom i książkom popularnonaukowym dla dzieci. Sprawozdania z tych seminariów publikowała w „Bibliotekarzu”. Pomagała gromadzić materiały i opracowywać indeksy do Bibliografii literatury dla dzieci 1945-1960. Literatura polska (Warszawa 1963). Przyczyniła się do powstania w tamtym czasie jedynego w Polsce podręcznika dla bibliotekarzy bibliotek  dziecięcych W bibliotece dla dzieci. Poradnik metodyczny (Warszawa 1965). Jej autorstwa są dwa rozdziały: Samokształcenie bibliotekarza dziecięcego oraz Gry i zabawy literackie. Brała również udział w opracowaniu wspomnieniowej publikacji Harcerki 1939-1945. Relacje – pamiętniki (Warszawa 1985), w której jest autorką rozdziału Moja praca harcerska w czasie wojny w Lublinie.

E.B.

Zob. też:
Cichecka Anna [Cichecka Hanna]: Połeć Danuta. W: Słownik pracowników książki polskiej. Suplement III. Warszawa: Wydaw. SBP, 2010, s. 226-227
Cichocka Hanna [Cichecka Hanna]: Danuta Połeciowa (1923-1991). W: Entuzjastki bibliotekarstwa dziecięcego. Warszawa: Wydaw. SBP, 1999, s. 92-95 (Bibliotekarze Polscy we Wspomnieniach Współczesnych ; t. 6)