6 lutego 2019 r .minęła 15 rocznica śmierci Jolanty Goc (1954-2004), kustosza dyplomowanego, wieloletniej dyrektor Biblioteki Głównej Uniwersytetu Szczecińskiego, zaangażowanej w modernizację bibliotek środowiska szczecińskiego.
Jolanta Goc, z wykształcenia mgr ekonomii, uzupełniła wykształcenie bibliotekarskie studiując w latach 1982/1983 na Podyplomowym Studium Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1981 r. rozpoczęła pracę w Bibliotece Głównej Politechniki Szczecińskiej. Od 1984 r. kierowała Ośrodkiem Informacji Naukowej w Bibliotece Ekonomicznej Politechniki, następnie od 1985 r. Ośrodkiem Informacji Naukowej w Bibliotece Ekonomicznej Uniwersytetu Szczecińskiego (po włączeniu do Uniwersytetu Wydziału Inżynieryjno-Ekonomicznego Politechniki).
W 1991 r. rektor Uniwersytetu Szczecińskiego powierzył Jolancie Goc stanowisko dyrektora Biblioteki Głównej. W czasie jej kadencji odnotowano dynamiczny rozwój Biblioteki, czemu sprzyjały ówczesne zmiany społeczno-polityczne. Mając na celu podniesienie poziomu usług dyrektor Jolanta Goc dokładała starań, aby zapewnić dostęp do wydawnictw zagranicznych i światowych baz danych, wprowadzała nowoczesne narzędzia pracy, dostosowywała strukturę i wyposażenie Biblioteki do zmieniających się potrzeb użytkowników i pracowników (np. jako pierwsza w Szczecinie wprowadziła w 1992 r. pocztę elektroniczną). Pilotowała budowę Miejskiej Sieci Komputerowej dla szczecińskiego środowiska naukowego. W celu zapewnienia środków finansowych na zakup sprzętu komputerowego włączyła się do przygotowywania wraz z innymi bibliotekami akademickimi projektu Tempus JEP.
Wspólnie z dyrektorami bibliotek uczelni szczecińskich powołała Szczeciński Zespół Biblioteczny, którego celem był przede wszystkim zakup wspólnego oprogramowania, umożliwiającego integrację baz katalogowych bibliotek i udostępnianie ich w sieci.
Dzięki niej wykonana została adaptacja i remont budynku, w którym zostały umieszczone wszystkie agendy Biblioteki Głównej służące użytkownikom. W części pomieszczeń zorganizowała Salę Strumiańską, w której umieściła otrzymane w darze od Joanny i Jana Kulmów (ze Strumian) książki, dokumenty archiwalne, meble. W Sali tej, mimo ciężkiej choroby, do ostatnich chwil życia organizowała spotkania ludzi nauki i kultury.
Była również autorką lub współautorką licznych referatów oraz publikacji poświęconych przede wszystkim informacji naukowej i nowoczesnym formom obsługi użytkowników, jak również bibliografii publikacji pracowników uczelni.
E.D.
Zob. też:
Różycka Mirosława: Jolanta Goc (1954-2004).W: Teoretycy i praktycy polskiego bibliotekarstwa. Warszawa 2012, s.75-81 (Bibliotekarze Polscy we Wspomnieniach Współczesnych ; t.12)
Różycka Mirosława: Jolanta Goc. W: Słownik pracowników książki polskiej. Suplement III. Warszawa 2010, s. 85-86