Ruchomy system czasu pracy bez nadgodzin

Ruchomy czas pracy pozwala na rozpoczynanie pracy w poszczególnych dniach tygodnia w różnych godzinach. Godziny te, w zależności od przyjętego wariantu ruchomego rozkładu, wyznacza pracownik lub pracodawca. Niewątpliwą zaletą takiej organizacji czasu pracy jest to, że ponowne wykonywanie pracy w tej samej dobie nie skutkuje godzinami nadliczbowymi.

Ruchomy czas pracy uregulowany został w art. 1401 K.p. Jego cechą charakterystyczną jest to, że godzina rozpoczęcia pracy zależy od decyzji pracownika lub sporządzonego przez pracodawcę harmonogramu. Ponadto, co jest istotne z punktu widzenia pracodawcy, ponowne podjęcie pracy w ramach tej samej doby pracowniczej nie powoduje wystąpienia nadgodzin.

Objęcie pracowników ruchomym czasem pracy jest uzależnione od dopełnienia wymogów formalnych, określonych w art. 150 § 3 K.p. Przepis ten wymaga wprowadzenia ruchomego rozkładu czasu pracy w:

• układzie zbiorowym pracy lub w porozumieniu zawartym ze wszystkimi zakładowymi organizacjami związkowymi, działającymi na terenie firmy (w razie braku możliwości zawarcia omawianego porozumienia ze wszystkimi organizacjami związkowymi, pracodawca zawiera porozumienie ze związkami reprezentatywnymi w rozumieniu art. 24125a K.p.) lub
• porozumieniu zawieranym z przedstawicielami pracowników wyłonionymi w trybie przyjętym w danym zakładzie pracy, jeżeli u pracodawcy nie działają organizacje związkowe.

Na pisemny wniosek pracownika istnieje też możliwość wprowadzenia ruchomego czasu pracy w trybie indywidualnym – niezależnie od tego, że inni pracownicy mogą być objęci tym samym rozkładem na podstawie zapisu w układzie zbiorowym pracy lub w porozumieniu. Więcej...

Źródło: winienczyma.bn.org.pl