Zmarła Julia Hartwig

14 lipca w wieku 96 lat zmarła Julia Hartwig, poetka, eseistka i tłumaczka literatury pięknej.

Julia Hartwig urodziła się 14 sierpnia 1921 roku. Zadebiutowała w 1936 roku w lubelskim międzyszkolnym piśmie literackim „W słońce” wierszem bez tytułu. W kolejnych numerach czasopisma ukazały się utwory: „Wiersz muzyczny” (1937 r.), „Samotni ludzie” (1938 r.) i „Pieśń o zaginionych” (1939 r.). Podczas okupacji Julia Hartwig przeniosła się do Warszawy. Brała udział w konspiracji, była łączniczką Armii Krajowej, działała w kulturalnym podziemiu. Od 1947 do 1950 r. przebywała we Francji na stypendium rządu francuskiego (studiowała literaturę francuską).

Publikowała wiersze, przekłady z literatury francuskiej i recenzje na łamach „Nowej Kultury”, „Świata”, „Poezji”. W 1970 roku wraz z mężem wyjechała do Stanów Zjednoczonych. Wykładała na uniwersytetach w USA i Kanadzie. W 1974 r., po powrocie do kraju, pracowała, publikując zbiory poezji własnej i tłumaczonej z innych języków, a także eseje i tomy prozy. Napisała monografie „Apollinaire” (1961), przełożoną m.in. na język francuski, oraz „Gerard de Nerval” (1973). W jej wyborze i przekładach ukazała się pierwsza w Polsce antologia poetek amerykańskich „Dzikie brzoskwinie” (2003) oraz zbiór prozy Henriego Michaux „Seans z workiem” (2004). Julia Hartwig była laureatką m.in. Nagrody Poetyckiej im. Wisławy Szymborskiej i Nagrody Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego.

Źródło: Rynek Książki