Kodeksowe i zakładowe warunki wypłaty dodatków za pracę w nocy w 2017 r.

W przepisach Kodeksu pracy uregulowano odrębnie zasady pracy w porze nocnej. Za pracę tę ustawodawca przyznał pracownikom dodatek do wynagrodzenia, który ma rekompensować uciążliwość tego rodzaju pracy. Od początku 2017 r. dodatki za pracę w nocy nie są już wliczane do wynagrodzenia minimalnego. Dodatki nocne w wysokości wynikającej z Kodeksu określają ich minimalny poziom. Natomiast przepisy zakładowe mogą je przyznawać w wyższej wysokości.

Pora nocna obejmuje 8 godzin między godzinami 2100 a 700 (art. 1517 § 1 K.p.). Ze względu na podane ramy czasowe każdy pracodawca ma obowiązek wyznaczyć w ich granicach 8 konkretnych godzin trwania pory nocnej w swoim zakładzie. W przypadku nieokreślenia pory nocnej w przepisach zakładowych przyjmuje się, że obejmuje ona wszystkie 10 godzin podane w wymienionej regulacji. Inne godziny pory nocnej obowiązują pracowników młodocianych.

Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w nocy, w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę (art. 1518 § 1 K.p.). Podana wysokość dodatku za pracę w nocy ustalanego na podstawie płacy minimalnej jest stawką najniższą, jaką musi otrzymać pracownik. Jednak może ona być znacznie wyższa, jeżeli odpowiednie zapisy w tej kwestii zostaną zamieszczone w regulacjach wewnątrzzakładowych.

Dodatek nocny przysługuje wszystkim pracownikom pracującym w nocy, niezależnie od organizacji i charakteru pracy, także wtedy, gdy praca taka ma charakter sporadyczny.

Czytaj całość.

Źródło: winienczyma.bn.org.pl