Przedsiębiorca będący osobą fizyczną dokonując zakupu składników firmowego majątku może niektóre z nich zaliczyć do kategorii wyposażenia. Konsekwencją takiej kwalifikacji jest prawo do rozliczenia wydatku poniesionego na ten cel bezpośrednio w kosztach podatkowych – jednak nie zawsze w momencie zakupu.
Firmowe wyposażenie mogą tworzyć dwie grupy składników majątku. Pierwszą stanowią takie, które ze względu na wartość początkową nieprzekraczającą 3.500 zł przedsiębiorca zaliczy do wyposażenia, mimo że mieszczą się one w definicji środka trwałego (art. 22d ust. 1 ustawy o pdof). Natomiast do drugiej grupy zalicza się składniki majątku o wartości wyższej, które spełniają wszystkie kryteria uznania ich za środki trwałe oprócz jednego: przewidywany okres ich używania jest równy lub krótszy niż rok.
Źródło: winienczyma.bn.org.pl