Wymiar czasu pracy obowiązuje w danym okresie rozliczeniowym, którego długość dla różnych systemów czasu pracy określa Kodeks pracy. Okresy rozliczeniowe mogą wynosić np. jeden miesiąc, dwa miesiące, trzy miesiące, a najdłuższy aż 12 miesięcy. W oparciu o ustalony dla obowiązującego w danym zakładzie okresu rozliczeniowego (lub różnych okresów dla określonych grup pracowników w zakładzie) planuje się i rozlicza czas pracy pracowników, ustalając czy nie doszło do pracy w godzinach nadliczbowych.
Metodyka obliczania wymiaru czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym została wskazana w art. 130 K.p. Sposób ten stosuje się przy obliczaniu wymiaru czasu pracy we wszystkich systemach czasu pracy, z wyjątkiem pracy w ruchu ciągłym (art. 138 K.p.). Wymiar czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym oblicza się:
Obliczony zgodnie z tą metodyką wymiar czasu pracy pracownika w okresie rozliczeniowym obniża się o liczbę godzin usprawiedliwionej nieobecności w pracy, przypadających do przepracowania w czasie tej nieobecności, zgodnie z przyjętym rozkładem czasu pracy. Do okresów usprawiedliwionej nieobecności w pracy należą m.in. niezdolność do pracy z powodu choroby czy urlop.
Źródło: winienczyma.bn.org.pl