Rozwój nowoczesnych systemów elektronicznej informacji geoprzestrzennej wymusił zapotrzebowanie na usługi z tego zakresu w wielu dziedzinach życia społecznego i nauki. Zaczęto zatrudniać specjalistów z zakresu doboru, opracowania, archiwizacji, wyszukiwania dokumentów kartograficznych we wszystkich formatach oraz interpretacji wyników uzyskiwanych online. Konieczna stała się więc modernizacja programów nauczania w zakresie tej specjalności w wyższych szkołach Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej (BIN). Okrągły Stół Informacji Geograficznej i Geoprzestrzennej (MAGIRT) ALA opracował w 2008 bazę kompetencji specjalistycznych służącą jako podstawa dla układania programów kształcenia.
W 2012 roku, w ramach programu Bibliotekarze XXI Wieku finansowanego przez Fundację Laury Bush, uruchomiono projekt Bibliotekarstwo i Informacja Geoprzestrzenna mający na celu korektę programów edukacyjnych i ich dopasowanie do potrzeb zawodowych. Głównym celem projektu było zaproponowanie obiektywnych narzędzi pozwalających na podejmowanie trafnych decyzji dotyczących modernizacji programu w szkołach BIN oferujących tę specjalność. Autorzy używają tu określenia „nauczania opartego na analizie dowodach” przez analogię do „medycyny opartej na dowodach /faktach” (evidence based medicine), wymagającej ścisłej analizy (głównie statystycznej) problemu przed opracowaniem metodologii postępowania. W artykule przedstawiono wyniki sondażu przeprowadzonego w ramach tego projektu wśród osób już pracujących w dziedzinie związanej z kartografią.
Źródło: BABIN 2.0