Przepisy Kodeksu pracy zawierają regulacje dotyczące tzw. ruchomego czasu pracy. Pozwala on na bardziej elastyczne układanie rozkładów czasu pracy pracowników, biorąc pod uwagę natężenie pracy w zakładzie i potrzeby pracodawcy. W tego rodzaju organizacji ponowna praca w tej samej dobie nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych, dzięki czemu nie są generowane wyższe koszty pracy.
Jak stanowi art. 1401 § 1-2 K.p., ruchoma organizacja czasu pracy może polegać na:
Wykonywanie pracy zgodnie z podanymi rozkładami czasu pracy nie może naruszać prawa pracownika do odpoczynku dobowego i tygodniowego (art. 1401 § 3 K.p.). Przy czym odpoczynek dobowy przysługuje w każdej dobie i wynosi co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku. Natomiast odpoczynek tygodniowy trwa nieprzerwanie co najmniej 35 godzin i obejmuje co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego.
Źródło: winienczyma.bn.org.pl