Prawo do świadczeń chorobowych ustalają oraz podejmują ich wypłatę niektórzy płatnicy składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ZUS. Podstawowym dokumentem niezbędnym przy ustalaniu prawa do świadczeń chorobowych związanych z niezdolnością do pracy ubezpieczonego jest zaświadczenie lekarskie. Zdarza się, że w oparciu o jeden dokument należne jest wynagrodzenie chorobowe wypłacane przez pracodawcę oraz zasiłek chorobowy wypłacany przez ZUS. Jaki tryb postępowania wówczas obowiązuje?
Za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną zachowuje on prawo do 80% wynagrodzenia, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu. Okres, za który pracownikowi przysługuje wynagrodzenie chorobowe, wynosi łącznie do:
Przy czym jeśli chodzi o 50-letniego pracownika, to 14-dniowy okres, za który przysługuje wynagrodzenie chorobowe dotyczy jego niezdolności do pracy przypadającej po roku kalendarzowym, w którym ukończył on 50. rok życia. Wynagrodzenie chorobowe oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i wypłaca za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy.
Źródło: winienczyma.bn.org.pl