Kazimierz Burnat w Sędziejowicach

 Dla mieszkańców gminy i zaproszonych gości stanowił niezapomniane przeżycie, spotkanie z poezją, która porusza, dotyka, boli i rani, mówi o życiu i przemijaniu, o nieuchronności śmierci, stawia pytania o sens zła, a jednocześnie, pełna światła, koi metafizyczne lęki i daje nadzieję, że śmierć to tylko przejście do nowego, nieznanego świata…Wiersz „Utopia” z tomu „Podniebienie niebios”, prezentowany przez Pana Mirosława Potasiaka, zawiera szczególne przesłanie dla każdego z nas! Powołując się na Platona, Poeta „poszukuje nieśmiertelności”, będąc pewnym, że człowiek to nie ciało, lecz byt, który „stając poza krawędzią czasu, przechodzi do świata idei bez umierania”… Reanimując zaś życie, możemy doprowadzić do… śmierci Śmierci, która nie będzie mogła dalej prowadzić swego odwiecznego danse macabre, jej dalsza egzystencja stanie się bezsensowna. „Śmierć umarła” w kolejnym wierszu tego tomu („Boska niespodzianka”). Przez podwójne zaprzeczenie Śmierci, Poeta zapewnia, że wszystkie niedoszłe ofiary tej, która od wieków wypowiadała znamienne słowa „Et in Arcadia ego”, szykują się do jej pogrzebu. Nastały „cudowne narodziny ziemskiej wieczności”, wielobarwna tęcza dla człowieka, kolejny znak Boskiego Przymierza z Ludźmi, szansa na nowe życie, zanurzone w miłości i pełne dobra. Do takich wniosków w dyskusji nad sensem dobra i zła, z pomocą Poety, doszli uczestnicy spotkania, którzy w pierwszym odbiorze uznali wiersze poety za pełne mroku. Aby dojść do takich rozwiązań, potrzebna była Myśl Poety, czuwającego nad kierunkiem refleksji wyrażanych przez poszukujących,  tego wieczoru, Sensu Istnienia.