Dbając o zdrowie oraz relaks pracowników i finansując im ze środków obrotowych abonamenty medyczne lub karnety zapewniające dostęp do obiektów sportowo-rekreacyjnych, pracodawcy przekazują im tym samym nieodpłatne świadczenia stanowiące dla nich przychód ze stosunku pracy. Ich wartość należy wliczyć pracownikom do podstawy wymiaru składek ZUS. Mogą one korzystać ze zwolnienia z oskładkowania, jeśli prawo do nich wynika z odpowiednich przepisów zakładowych, a pracownicy ponoszą za nie częściową odpłatność.
Z podstawy wymiaru składek (społecznych i zdrowotnej) pracownika wyłączone są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Takie zwolnienie składkowe wynika z § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Na podstawie przywołanego przepisu korzyści materialne nie stanowią dla pracownika podstawy wymiaru, jeżeli: