Podstawowym dokumentem związanym z ustaniem zatrudnienia jest świadectwo pracy. Zasady jego wydawania w przypadku zakończenia bezterminowego stosunku pracy nie są zbyt skomplikowane.
Gorzej z zatrudnieniem terminowym. Przepisy dotyczące świadectwa pracy dokumentującego takie zatrudnienie są zawiłe i pomimo że obowiązują już od ponad trzech lat, ciągle budzą wątpliwości.
Istotnym wymogiem, jakiego musi przestrzegać pracodawca, który kończy współpracę z pracownikiem, jest wydanie świadectwa pracy. Powinno to nastąpić zasadniczo z momentem rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy (art. 97 § 1 K.p.). Ta zasada ulega jednak znacznej modyfikacji w przypadku zatrudnienia terminowego. W pierwszej kolejności stosowane są wówczas regulacje art. 97 § 11 i art. 97 § 12 K.p. Zgodnie z pierwszym z tych przepisów, w przypadku gdy pracownik pozostaje w zatrudnieniu u tego samego pracodawcy na podstawie umowy o pracę na:
świadectwo pracy, obejmujące zakończone okresy zatrudnienia na podstawie tych umów, wydaje się z upływem 24 miesięcy od zawarcia pierwszej z nich.
Źródło: winienczyma.bn.org.pl