Wiele firm w celu rozwoju, mającego w dalszej perspektywie przełożyć się na ich dochody, dokonuje szeregu inwestycji. Czasami jednak w wyniku różnych okoliczności w toku prowadzonej inwestycji może również dojść do jej zaniechania, które jest wynikiem trwałego zaprzestania prowadzenia zadania inwestycyjnego. W efekcie następuje całkowita rezygnacja z podjętych wcześniej zamierzeń i wycofanie się z inwestycji.
Jak w takiej sytuacji należy rozliczyć nakłady poniesione na zaniechaną inwestycję?
Ustawy o podatku dochodowym inwestycje definiują jako środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy o rachunkowości (art. 5a pkt 1 ustawy o pdof i art. 4a pkt 1 ustawy o pdop). Z kolei ustawa o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330 ze zm.) w art. 3 ust. 1 pkt 16 definiuje środki trwałe w budowie jako zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego.
Źródło: winienczyma.bn.org.pl