Ubezpieczony podejmuje leczenie, gdy z uwagi na stan swojego zdrowia nie może świadczyć pracy. Niejednokrotnie związane jest to z nieobecnością w pracy. Proces ten w zależności od wielu czynników, tj. organizmu ludzkiego lub stopnia zaawansowania schorzenia, wymaga odpowiedniego okresu regeneracji. Ubezpieczony korzystający ze zwolnienia lekarskiego zazwyczaj nabywa uprawnienia do zasiłku chorobowego lub wynagrodzenia za czas choroby. Nie może on wówczas m.in. podejmować pracy.
Otrzymywane wynagrodzenie chorobowe lub zasiłek chorobowy, chociaż w obniżonej wysokości, bowiem co do zasady w 80% podstawy wymiaru, ma za zadanie zrekompensować utracony z powodu czasowej choroby zarobek. Kwestie związane z prawem oraz wysokością świadczeń chorobowych reguluje ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zwana ustawą zasiłkową.
Źródło: winienczyma.bn.org.pl